Blog Layout

Sterk zijn

Marielle Boersen • jul. 17, 2023

Mannen mogen niet huilen, hoe vaak is dat in het verleden wel niet gezegd? Nog steeds hebben veel mensen er last van dat ze zich zogenaamd groot moeten houden. 'Emoties zijn voor watjes'. 'Stel je niet aan.' of 'Laat je niet kennen.' Het tegendeel is waar. Huilen maakt schoon en delen dat je je (wel eens) klein voelt, schept een band.


Ik las laatst een blog van een collega trainer die schreef over een man die op een feest stilletjes op de gang stond te huilen en die gauw wegliep toen hij ontdekte dat zij hem zag. Zij wist niet wat ze ermee aan moest. Als iemand niet om hulp vraagt, moet je die ook niet geven, was haar uitgangspunt. Ze wilde niet in de dramadriehoek stappen, geen slachtoffer van hem maken. Het geven van een knuffel beschouwde ze als 'ankeren' van de emotie met als resultaat dat die wordt weggestopt.


Misschien heb ik haar verkeerd begrepen. Natuurlijk moet je je hulp niet opdringen aan iemand. Maar hoeveel mensen hebben nooit geleerd te vragen om aandacht of troost? Hoeveel mensen zijn er opgegroeid met het idee dat ze het altijd zelf moeten zien te redden, hoeveel  'schamen' zich voor wat ze zien als een moment van zwakheid?


Evolutionair gezien zijn we helemaal niet gemaakt om alleen op deze planeet rond te banjeren. We zijn groepsdieren. We kunnen wel degelijk elkaars steun en hulp gebruiken.


Zo herinner ik me nog goed hoe ik op een eenzame Oudjaarsavond stond te huilen in de gang van een discotheek. Ik was blij met de jongen die even aan me vroeg of het wel ging. Mijn verdriet, ik, werd gezien.

Of die keer dat ik bij een training als deelnemer werd geraakt. Het moment dat de trainers mijn tranen zagen en vervolgens wegliepen om pauze te houden, voelde ik me zo bevestigd in mijn eenzaamheid. Hoe dankbaar was ik voor de medecursist die een moment naast me ging zitten, een arm om me heen sloeg en stilletjes naar mijn verhaal luisterde.


Nee, we moeten van de ander geen slachtoffer maken, maar we hoeven elkaar of onze emoties ook niet te negeren. Het is juist sterk om zogenaamde zwakte te erkennen en er even voor elkaar te zijn. We zijn tenslotte allemaal mensen.

EMDR

door Marielle Boersen • 30 mrt., 2024
De afgelopen maanden heb ik de basis- en vervolgopleiding EMDR gevolgd en inmiddels ben ik begonnen met het toepassen hiervan op cliënten. Wat een fantastische methode! De spanningen die bepaalde traumatische ervaringen automatisch met zich meebrachten, verdwijnen soms al binnen minder dan een half uur! Cliënten kijken me verbijsterd aan als ze moeten constateren dat de spanning die ze eerst nog een acht gaven op een schaal van 10 een paar minuten later verdwenen is. 'Ik voel het niet meer!' Een client liet na afloop zijn tranen lopen en verzuchtte dat dit blije tranen waren. Hij had al zolang met een beladen herinnering gezeten en ineens was de spanning weg. Ook het installeren van hulpbronnen, het via een EMDR methode benadrukken van positieve eigenschappen en ervaringen, heb ik nu al een aantal maal toegepast om het zelfvertrouwen van cliënten in bepaalde situaties te vergroten. Ook die resultaten zijn tot nu toe veelbelovend. EMDR, oftewel Eye Movement Desensitization Reprocessing is een therapievorm waarbij de emotionele lading bij een heftige herinnering vermindert. Het meest bekend is het van de vingerbewegingen die je met je ogen moet volgen. Er zijn echter ook andere methoden zoals de butterfly hug, het tikken op je knieën of het werken met geluiden. EMDR is een beproefde methode voor de behandeling van PTSS (Post Traumatisch Stress Syndroom). Het wordt alom erkend en door vele psychologen toegepast. Toch is het nog een raadsel waarom het werkt. Het vermoeden is dat het te maken heeft met het werkgeheugen dat extra belast wordt door de afleidende vingerbewegingen (of andere stimuli). Ook de bilaterale stimulatie wordt genoemd als mogelijk oorzaak. Zowel je linker- als rechterhersenhelft wordt betrokken als je je ogen een aantal malen, op aangeven van de therapeut, van uiterst links naar uiterst rechts beweegt en weer terug. EMDR wordt dan vergeleken met de REM slaap waarin je ogen ook heen en weer gaan en je vermoedelijk de ervaringen van overdag verwerkt. Wat het ook is, het is geweldig om te ervaren hoe blij mijn cliënten ermee zijn. Ik ga hier mee door!

Felt sense

13 dec., 2023
Een van de mooiste oefeningen in mijn praktijk is die waarin ik een client begeleid met aandacht naar binnen te gaan en te benoemen wat die voelt. Dat wat opgeslagen ligt in het lichaam, mag gezien worden, wil gezien worden, wil erkend worden. Door te benoemen wat je voelt aan lichaamssensaties kan er heling ontstaan. Eugene Gendlin noemde deze lichaamssensaties felt sense. Gendlin is de grondlegger van focussing, de techniek voor het luisteren naar (de wijsheid van) je lichaam. Hij ontdekte dat de felt sense de variabele was die er het meest voor zorgde dat een therapie succesvol was. Zo'n lichaamssensatie kan de kleinste trilling of hapering zijn. Door hier met je aandacht en adembeweging naartoe te gaan, kunnen blokkades opgelost worden. Deze kleine sensaties kunnen ook als richtingsaanwijzer dienen voor je leven. Ze geven aan wat goed voor je voelt en wat niet. Emoties komen en gaan. In het beroemde gedicht van Rumi (1207-1273) zijn in de herberg alle emoties welkom. Ook de zogeheten negatieve emoties hebben je iets te brengen en mogen doorleefd worden. Volgens Jill Bolte Taylor, neurowetenschapper, zijn emoties chemisch gezien na 90 seconden weer uit ons lichaam verdwenen. Emoties die niet erkend worden, blijven echter vastzitten. Als je niet mag huilen, zitten de tranen nog in je. Als je niet boos mag zijn, zit de woede nog in je. Door deze emoties alsnog te doorvoelen, de pijn aan te kijken, kunnen ze verdwijnen en word je geheeld. Het geven van woorden aan de kleinste sensaties kan leiden tot 'rare' gesprekken. Zo kunnen cliënten het hebben over een kleerhanger in hun schouders, kauwgom in hun vezels, een stoeptegel op het hart. Dit is symboliek voor het gevoel dat iemand mogelijk al tijden heeft, maar waar nooit aandacht voor was. Wat vaak gebeurt, is dat dit gevoel verandert, zachter wordt of verdwijnt. Zo kan een grote, zwarte en zware kei in je borstkast lichter van kleur worden, een zachtere structuur krijgen, van temperatuur veranderen, verschuiven van plek en kleiner worden. Zo kunnen er ineens tranen over je wangen stromen waarvan je niet wist dat je ze in je had. Je lichaam kan gaan trillen, koud worden of juist heel warm, terwijl het alsnog verwerkt wat vastzat. Het resultaat van dit proces van interoceptie, het naar binnen gaan met je aandacht, het benoemen van de felt sense, is steevast een rustiger gevoel en meer verbondenheid met jezelf. Mocht je interesse hebben, ik begeleid je graag bij een reis naar je binnenwereld. Bekijk ook even dit filmpje van Peter Levine over felt sense .
Meer posts
Share by: